‏عبور میکردم

‏ز بامیان
‏تا بهسود راهی نیست
‏خفته ام شبی را
‏در زیر آسمان پر ستاره اش
‏سحرگاهی که
‏از کنار خدایان غلغله
‏عبور میکردم
‏در مغّاره ای قدیمی
‏بجای راهبان بودا
‏جیرجیرکی با تمام وجود
‏زمزمه میخواند
‏سکوت درد های نهفته را
از : علی افشار