در فصل ۳۹سالگی امتو بهترین شقایقیبمان، بمان در این کلبهتا هنگامی که دل مست از  عطر  این عاشقی.#الهام_محمودی.آهسته آهسته می رهداز کنارمآن نگاره ی زیبا.به

قلبم هنوز جای توست باور نداری ؟ این حال زار من را خبر نداری ؟ تا کی به هجران تو تنهابسوزم؟ ای درد سخت دوری

از خرید کردن با مردهای اطرافم لذت میبرمنه اینکه گمان کنیبه خاطر هراسم از کم شدن موجودی کارت اعتباری ام استراستش از چشمهای دریده ای

گل نیلوفر آبیبر بلندای یک بنای باستانیآفتاب صبح او را می بوسد وکبوتر صلحبر بازویش می نشاندآهای نیلوفر آمیخته به تاریختو به فرا واقعیتپرواز کرده

این غم هم امشب بامن احساس مدارا میکنداین درد هم با جان مرا امشب تماشا میکنداز بس این دل ساکت است گویا قرارآخر استاز ترس

تو را دوست دارم مرا دوست داریتو هم دردلت مهرمن هست جاری چه خوبست شیرین بیانم بپیچدبه گوشم طنین خوشاهنگ آری دلم را نرنجان گل

برای تو دلم آیینه ی خوبی سترفیق و همدم دیرینه ی خوبی ست به دنیا پشت کرده باورش این استکه تنها عشق تو گنجینه ی

*هنگامهــــــــــــــــــــــــــــــــغزل      با      نامت        آغازی        دگر  داشتشکوهی        دیگر      و